Διαπιστώσεις!

1. Είναι σημαντικό και πρέπει και ο τελευταίος ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ να αντιληφθεί το εξής. Αν στον τελευταίο αγώνα (αλλά και σε αρκετούς άλλους) αντίπαλος του εθνικού ήταν η ομάδα των ακατονόμαστων θα είχε πάρει ένα ή δύο πέναλτι και τουλάχιστον μία κόκκινη την ίδια ώρα που ενώ θα της επιτρεπόταν να παίζει σκληρά ή και αντιαθλητικά τα σφυρίγματα θα ήταν συντριπτικά υπέρ της.

2. Η Ομάδα έχει αριθμητικά λίγες αλλά σοβαρές αδυναμίες σε συγκεκριμένες θέσεις (τερματοφύλακα ίσως και στόπερ αξίας).

3. Δυστυχώς οι αδυναμίες σε πρόσωπα που προαναφέρω αποκτούν μεγαλύτερη βαρύτητα και μεγεθύνονται λόγω πολύ πιο σημαντικών αδυναμιών στη νοοτροπία της ομάδας. Για τη νοοτροπία αυτή σίγουρα αντιστοιχεί μερίδιο ευθύνης στον προπονητή, όχι όμως το μεγαλύτερο.

4. Οι κύριες αδυναμίες του προπονητή είναι: (α) το ότι φαίνεται να έπεισε τη διοίκηση ότι θα ήταν καλύτερα να του δώσει εν λευκώ έλεγχο της ομάδας, ακόμα και όσον αφορά τον τομέα της ψυχολογίας- ζήτημα στο οποίο ξεκάθαρα και εκνευριστικά απότυχε ξανά και ξανά (β) έχει σοβαρές και προκλητικές εμμονές, συμπάθειες και αντιπάθειες από τις οποίες αδυνατεί να απαλλαγεί ακόμα και όταν συνεχώς εκτίθεται από αυτές και (γ) απότυχε στις επιλογές τους για συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές.

5. Οι πραγματικοί παίχτες ηγέτες στην ομάδα είναι είδος σε έλλειψη. Με εξαίρεση τους Ηλία και Κωνσταντίνου οι οποίοι έχουν κάποια ηγετικά χαρακτηριστικά οι υπόλοιποι, ακόμα και αυτοί που αγωνιστικά έχουν προσφέρει (Εφραίμ, Ντάβιντσον κλπ) δυστυχώς δεν έχουν την προσωπικότητα να σηκώσουν την ομάδα στις πλάτες τους, και δεν εννοώ με την απόδοση τους αλλά εμψυχώνοντας τους και στηρίζοντας τους. Ο δε Μακρίδης ακόμα φαίνεται δεν είναι σε θέση να αναλάβει αυτό το ρόλο.

6. Έχουμε αδυναμίες σε ανθρώπους μέσα και έξω από το γήπεδο οι οποίοι να είναι σε θέση να μεταδώσουν την τρέλα και την αρρώστια του Ομονοιάτη αλλά και την ΙΔΕΑ της Ομόνοιας στους αθλητές μας. Φοβάμαι ότι δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο άτομο στη διοίκηση που να συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται ώστε να μπορεί να μεταδώσει αυτή την φλόγα στους αθλητές μας. Ωστόσο πιστεύω ότι μια διμελής ή τριμελής ομάδα «εφορείας» θα μπορούσε να προσφέρει αρκετά. Και διευκρινίζω ότι δεν μιλώ για τις εφορείες τύπου μαυρή και σία αλλά ούτε για το ρόλο που έχει το άτομο που εργάζεται αυτή τη στιγμή στο σωματείο. Μιλώ για δύο τρία άτομα που συνολικά να συνδυάζουν δυναμισμό, ικανότητα επικοινωνίας και εμψύχωσης. Οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να μπορούν να μεταφέρουν αυτό που φαίνεται ότι ακόμα δεν έχουν καταλάβει οι παίχτες, την πόρωση μας με αυτή την ομάδα, και η ευθύνη τους θα έχει σαν στόχο να ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ τη δουλειά του προπονητή και όχι να τον αντικαθιστά.

7. Είναι σημαντικό οι ποδοσφαιριστές να αντιληφθούν ότι προτεραιότητα τους πρέπει να είναι ο κόσμος (δεν ξέρω και εγώ πόσο καιρό έχει να πανηγυριστεί από όλη την ομάδα ένα γκολ με τον κόσμο) και ότι στο τέλος της μέρας ο εργοδότης τους είναι η διοίκηση και σε αυτή είναι υπόλογοι .

Πάντως, η ισχυρή μου άποψη μου είναι ότι, αν το πρωτάθλημα παιζόταν στα ίσα και η ομάδα ήταν πρώτη (που θα ήταν), η ψυχολογική προετοιμασία της θα ήταν απείρως πιο εύκολη. Νομίζω ότι, παρά τα όποια παράπονα μας, καλό θα ήταν κάθε στιγμή να έχουμε στο μυαλό μας αυτό ως κρατούμενο.

Το άρθρο του φίλου στη στήλη «Κόκκινη Γραμμή» στους κηφήνες είναι πραγματικά to the point.

Είναι για να τρελαίνεται κανείς πως είναι δυνατό κάποια απλά πράγματα να ξεφεύγουν από τους κατά τα άλλα ικανότατους, στην πλειοψηφία τους, ανθρώπους της διοίκησης μας, την οποία τονίζω ότι παρά τα όποια λάθη της και την καλόπιστη κριτική στην οποία όλοι την υποβάλουμε θα πρέπει να ευγνωμονούμε για τις συγκλονιστικές προσπάθειες που έχει καταβάλει για την Ομόνοια μας.

Πιστεύω ότι όσοι άκουσαν τον Πρόεδρο χθες στο fan club παρά τις όποιες επί μέρους διαφωνίες τους τουλάχιστον θα πρέπει να τον πιστώσουν με αυτό!