Να μην τους αναστήσουμε!

Η αγωνιστική αυτή ήταν ίσως η πιο ευχάριση όλου του πρωταθλήματος.

Η καθόλα πειστική εμφάνιση της ομάδας μας, για μένα η καλύτερη (μαζί με μια-δύο άλλες) φετινή, συνοδεύτηκε από την ήττα των ακατονόμαστων οι οποίοι πια έχουν συντρίψει τα όποια ρεκόρ κατάφεραν να δημιουργήσουν ομάδες όπως οι φετινές απεπ και σαλαμίνα αλλά και άλλες στο παρελθόν. Ούτε το θόι λακατάμιας ή ο ονήσιλλος δεν έμεινε στο 1 γκολ (και αυτό με κόντρα) σε 5 παιχνίδια πρωταθλήματος. Είναι στραβός ο γιαλός ή μήπως ο λόγος της κατάρρευσης τους δεν είναι τόσο η απουσία του πίντο αλλά αυτές του τρύφωνος, του τσαγγάρη, του σταμάτη και των υπολοίπων mvp της σεζόν 2008-09 και του πρώτου γύρου του φετινού πρωταθλήματος;

Κατά τα άλλα δεν υπάρχουν πολλά που πρέπει να ειπωθούν. Έρχεται καπάκι σε μια βδομάδα η μάχη των μαχών, η μεγαλύτερη μέχρι την επόμενη και θα πρέπει αν είναι δυνατόν από αυτή τη στιγμή να κατεβάσουμε τους τόνους, να κλείσουμε τα στόματα μας και να πωρωθούμε.

Όλοι μαζί, όλοι μεταξύ μας και μόνο ΧΩΡΙΣ να ασχολούμαστε μαζί τους πρέπει να κάνουμε ότι είναι δυνατό για να κατεβεί η ομάδα την ερχόμενη Κυριακή με πάθος, πίστη, δύναμη, υπομονή, τσαμπουκά, αυτοπεποίθηση, σοβαρότητα για να τους δώσουμε τη χαριστική βολή.

ΔΕΝ πρέπει να επαναλάβουμε λάθη του πρόσφατου παρελθόντος. Δεν τους έχουμε κερδίσει τα τελευταία χρόνια όχι μόνο γιατί είχαν την εύνοια της διαιτησίας ή επειδή ήταν απλά κώλοι αλλά και επειδή τις φορές που ήταν πραγματικά του χεριού μας κατεβήκαμε με αφέλεια για να τους βάλουμε 3 και στο τέλος μέναμε με 2 χείλη καμένα. Δεν μας παίρνει εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα να επαναλάβουμε τα λάθη αυτά. Και δεν είναι ώρα να κάτσουμε να τους λέμε πόσα θα τους βάλουμε, ούτε πως και τι σεξ θα κάνουμε με την οικογένεια τους.

ΠΡΙΝ από τον αγώνα πρέπει να ασχοληθούμε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ με την ομάδα μας και την κερκίδα μας ώστε να κατεβούμε με όλα τα στοιχεία που προανέφερα και ώστε ο κόσμος μας να στηρίξει την προσπάθεια των παιχτών από την αρχή μέχρι το τέλος. Αν όλα έρθουν όπως ονειρευόμαστε εδώ θα είμαστε και τότε θα μπορούμε να πούμε πολλά.

Για όσους έχουν δει την ταινία “Any Given Sunday” με τον Αλ Πατσίνο, υπάρχει μια μοναδική σκηνή όπου μιλά στην ομάδα του. Η σκηνή αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να αφορά την δική μας ομάδα με όσα έχει για τόσα χρόνια υποστεί.

Σας παραθέτω χωρίς άλλα σχόλια τη μετάφραση με απολογίες για μικρές ανακρίβειες αφού αυτή είναι ομολογουμένως με κάποιες προσαρμογές:

«Δεν ξέρω τι να σας πω στα αλήθεια.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη μάχη. 90 μόνο λεπτά. Ότι έχει προηγηθεί έγινε για να μας φέρει εδώ, σε αυτή τη μέρα. Είτε θα νικήσουμε, και κάνοντας αυτό θα κερδίσουμε κάθε ασθένεια που έχουμε σαν ομάδα υψώνοντας το ανάστημα μας ή που θα πρέπει να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή.

Είμαστε στην κόλαση τώρα, έχουμε όμως την επιλογή. Είτε που θα μείνουμε στο σκοτάδι είτε που θα παλέψουμε, εκατοστό με εκατοστό, για να βγούμε στο φως.

Εκατοστό με εκατοστό πετυχαίνεις τα πάντα, εκατοστό με εκατοστό ανεβαίνεις στο Έβερεστ, εκατοστό με εκατοστό πετυχαίνεις στη ζωή εκατοστό με εκατοστό παίρνεις αυτό που σου αξίζει σε όλα.

Το ποδόσφαιρο όπως και η ζωή είναι παιχνίδι εκατοστών. Σε κάθε παιχνίδι το περιθώριο λάθους είναι μικρό. Μισό εκατοστό πιο κοντά ή πιο μακριά δεν είναι αρκετό. Μισό δευτερόλεπτο πιο γρήγορα η αργά το ίδιο.

Τα εκατοστά αυτά που χρειαζόμαστε είναι παντού, σε κάθε φάση, σε κάθε λεπτό, σε κάθε δευτερόλεπτο. Σε αυτή την ομάδα πρέπει να μάθουμε να παλεύουμε για κάθε ένα από αυτά τα εκατοστά, μέχρι το τελευταίο.

Πρέπει να παλεύουμε, να τα διεκδικούμε με πάθος, σε κάθε λεπτό, σε κάθε δευτερόλεπτό. Πρέπει να παλεύουμε με νύχια και με δόντια για κάθε ένα ξεχωριστά από αυτά τα εκατοστά. Επειδή ξέρουμε ότι, όταν προστεθούν είναι αυτό που θα κάνει τη διαφορά μεταξύ της νίκης και της ήττας.

Θα σας πω αυτό: Σε κάθε αγώνα, αυτός που θα κερδίσει τα περισσότερα εκατοστά είναι αυτός που είναι διατεθειμένος να πεθάνει για να το πετύχει. Αν θα γιατρευτούμε, αν θα θριαμβεύσουμε θα είναι επειδή είμαστε ακόμα διατεθειμένοι να παλέψουμε, να πεθάνουμε για κάθε ένα από αυτά τα εκατοστά ξεχωριστά.

Όλα αυτά δεν μπορεί να τα κάνει άλλος για εσάς, ούτε μπορεί να το κάνει μόνο ένας ή κάποιοι από εσάς.

Πρέπει να τα κάνετε εσείς οι ίδιοι, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Σας ζητώ να δείτε ο ένας τον άλλο. Δείτε ο καθένας μέσα στα μάτια του κάθε ενός από τους υπόλοιπους ξεχωριστά. Θα πρέπει να δείτε ο ένας στον άλλο τον άνθρωπο που θα παλέψει να κερδίσει αυτό το τελευταίο εκατοστό ΓΙΑ ΕΣΑΣ, επειδή θα ξέρει ότι αυτό ακριβώς θα κάνατε και εσείς ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ.

Αυτό σημαίνει ομάδα κύριοι. Είτε που θα παλέψουμε σαν λιοντάρια για το κάθε ένα από αυτά τα εκατοστά, θα κερδίσουμε και θα γιατρευτούμε πια ΣΑΝ ΟΜΑΔΑ ή που θα αποτύχουμε και θα καταρρεύσουμε, σαν άτομα.

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Απλά αυτό. Και εναπόκειται σε εσάς…

Τι θα κάνετε λοιπόν;»

Σημείωση: Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή αλλά και τους θεσμούς δεν είναι προς διαπραγμάτευση και οι διάφοροι ακατονόμαστοι που προβάλουν ψευτοδιλήμματα του τύπου ότι θα τους λογοκρίνω να ξέρουν ότι είναι στου κουφού την πόρτα που χτυπάνε. Η σελίδα είναι πρόθυμη και θα φιλοξενήσει ακόμα και σχόλια τους νοουμένου ότι είναι σε λογικά πλαίσια. Όποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί ποια είναι αυτά το μόνο που πετυχαίνει είναι να μου χαραμίσει το μισό δευτερόλεπτο που απαιτείται για το delete.