O Τζόζεφ Γκέμπελς (Joseph Goebbels), Υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ, είχε πει ότι η συνεχής επανάληψη ενός ψέματος, όσο εξωφρενικό και αν είναι αυτό, έχει ως αναπόφευκτο αποτέλεσμα όχι μόνο να το πιστέψουν οι μάζες, ακόμα και αν δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία προς αυτό, αλλά να το πιστέψουν ακόμα και οι ίδιοι που το αναπαράγουν. Στην Κύπρο του 2010 το φαινόμενο επαναλαμβάνεται από τους ακατονόμαστους. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Πίστεψαν λοιπόν οι άθλιοι ότι δεν έχουν την εύνοια της διαιτησίας, και όχι μόνο αυτό, πίστεψαν ότι την έχει η Ομόνοια! Αφοπλισμένοι όμως χθες από το σύνηθες σπρώξιμο και χωρίς να απολαμβάνουν πια την προστασία στην οποία έχουν συνηθίσει τόσο καιρό δεν έκαναν σε 90 λεπτά ούτε μια ευκαιρία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ακριβώς επειδή η δύναμη της συνήθειας είναι μεγάλη, παρόλο που τον αγώνα διαιτήτευε ξένος εξακολουθούσαν να συμπεριφέρονται ως να ήταν κύπριος. Και γελοιοποιήθηκαν οικτρά!
Έπεφταν λοιπόν ο μπίδης και ο πουρσαΐτίδης, άνθρωποι για τους οποίους προσωπικά έτρεφα στο παρελθόν κάποια εκτίμηση, αν όχι και συμπάθεια, οι οποίοι όμως θυσίασαν την αξιοπρέπεια τους υιοθετώντας τις γνωστές αρρωστημένες νοοτροπίες των ακατονόμαστων. Και σε κάθε φάση, αφού δεν άκουγαν το σφύριγμα του διαιτητή, διερώτονταν τι συνέβηκε μη μπορώντας να αντιληφθούν τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή με δίκαιη διαιτησία η ομάδα τους δικαιούται λιγότερα από τα μισά φάουλ, πέναλτι, κάρτες κοκ που συνήθως παίρνει και ότι οι αντίπαλοι τους δικαιούνται αντίστοιχα, τα διπλάσια.
Τι έγινε το «εκνευριστικό passing game» εκνευριστικότατε κύριε Χατζηλιασή; Μάλλον κατάλαβες επιτέλους και εσύ ότι με 14 παίχτες εναντίον 11, ενίοτε και 10, ίσως όχι «εκνευριστικό», αλλά τουλάχιστον passing game, θα μπορούσε να παίζει και η ΑΠΕΠ.
Γράφω καιρό τώρα ότι η κυπριακή διαιτησία έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα διαφθοράς. Δεν είναι πια (μόνο) η μια φάση στυλ Χαπέσιη, Ξάνθου, Τρύφωνος, δηλαδή ένα οφσάιντ, μια κόκκινη κάρτα ή ένα πέναλτι αλλά η συνεχής και επαναλαμβανόμενη προστασία που τους παρέχεται με ανύπαρκτα φάουλ σε κάθε μαρκάρισμα αντιπάλου, συνεχείς αυστηρές ή ανύπαρκτες κάρτες, εύκολα επιθετικά φάουλ στα λίγα στημένα που δίνονται στους αντίπαλους τους αλλά και εκ διαμέτρου αντίθετα ανοχή στους ακατονόμαστους όχι μόνο στις αντίστοιχες αλλά και σε πολύ χειρότερες φάσεις. Παραδείγματα υπάρχουν εκατοντάδες, σκέφτομαι ειλικρινά να δημιουργήσω άλλο site, αποκλειστικά και μόνο για αυτά, στο οποίο να μπορεί ο καθένας να ανεβάζει κάθε βδομάδα φάσεις.
Πρέπει να αντιληφθούμε σύντροφοι ότι είναι όλοι μέσα στο κόλπο. Μέχρι και ο Ανδρονίκου προχθές φάνηκε ότι συμβιβάστηκε μη έχοντας άλλη επιλογή. Ειλικρινά οι αγώνες τους τόσο με την ΑΠΕΠ όσο και με τη Σαλαμίνα ήταν για γέλια και για κλάματα. Ούτε μια φορά δεν άκουσες να διαμαρτυρηθεί ο κόσμος, κέρδιζαν τα πάντα, ακόμα και αυτά που δεν ζητούσαν τους έδινε ο αθεόφοβος. Μπράβο στον Κλίνγκερ πάντως που είχε ξεκάθαρα προειδοποιήσει τους παίχτες του οι οποίοι απόφυγαν τις διαμαρτυρίες και τα δυνατά φάουλ.
Κάπου εδώ όμως πρέπει να προβληματιστούμε και εμείς! Μη γελιέστε, σε αυτά είναι πολυμήχανοι και θα βρουν τους τρόπους να «σηκώσουν κεφάλι». Αγοράζοντας παίχτες (λέγε με πλετζ), επαναφέροντας κύπριους διαιτητές (μέσω πιέσεων των ιδίων και με τις ευλογίες του κουτσοκούμνη), με ντόπες (όχι δεν εννοώ ψυχολογικές, εξάλλου αν χρειαστεί χάνονται εύκολα μετά τα δείγματα), η καλύτερα, και ως συνήθως, με συνδυασμό των πιο πάνω. Τους έχω ικανούς να "προσεγγίσουν" ακόμα και τους ξένους διαιτητές αν χρειαστεί.
Ελπίζω να έχουν γνώση οι φύλακες και να μην ξεκινήσουμε να «αεροβατούμε» πάλι αν χάσουν από την ανώ. Δυστυχώς ο ρόλος του «ψόφιου κοριού» τους πάει γάντι. Εκεί που τους έχεις ξεγραμμένους αναστήνονται, συνήθως μάλιστα πάνω μας. Απαιτείται λοιπόν ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ!
Για τις αλητείες τους δεν έχω να πω πολλά παρά μόνο αυτό. Τι ήθος είναι δυνατό κάποιος να αναμένει από μια ομάδα της οποίας ο αναμορφωτής και πιο «επιτυχημένος» πρόεδρος της σύγχρονης ιστορίας της είναι αυτός;
ΥΓ: Επειδή έχει παραγίνει το θέμα με τα σχόλια σε κάθε post ενημερώνω φίλους και αντιπάλους ότι από αυτό το post τα ακραία μηνύματα θα διαγράφονται, νομίζω ξέρετε όλοι πια είναι αυτά. Και επειδή σύντροφοι δεν θέλω σε καμία περίπτωση αυτά να είναι τα δικά σας, σας παρακαλώ αγνοήστε τις προκλήσεις.
