Παρακολουθούσα το παιχνίδι ΠΑΟΚ- Βαλερένγκα την περασμένη βδομάδα και στο τέλος ακούγοντας το σύνθημα των παοκτσήδων «ΠΑΟΚ γιατί μας βγάζεις την ψυχή» (έχαναν 0-1 και κάθε φορά που έκαναν επίθεση οι νορβηγοί έτρεμε ο κώλος τους) δεν μπορούσα παρά να νοιώθω ομοιοπαθής. Μας έχουν βγάλει την ψυχή δυστυχώς οι δικοί μας χρόνια τώρα και το χειρότερο, δεν αισθάνομαι καθόλου βέβαιος ότι αυτή θα είναι η χρονιά που θα λυτρωθούμε.
Καταλαβαίνω τους λόγους που ο προπονητής και η διοίκηση δεν μπορούσαν να δεχτούν τα τερτίπια του κάθε Οκκά, Ντούρο και Ντικουμάνα αλλά όταν μετά από τόσο καιρό και τόσα λεφτά που έχουμε δαπανήσει τίθεται εκ νέου το ερώτημα αν θα πρέπει να πάρουμε περιφερειακό επιθετικό ή αμυντικό που να παίζει και στα δύο άκρα ή αν το δεκάρι μας είναι αυτό που πρέπει για τα λεφτά που παίρνει λυπάμαι αλλά κάτι δεν πάει καλά.
Επίσης με ενοχλεί ότι παίχτες που έχουμε κλείσει πέρσι και θεωρήθηκαν ως μεγάλες μεταγραφές προτιμούμε να προπονούνται μόνοι τους και να τους πληρώνουμε αδρά τη στιγμή που δεν έχουμε επαρκείς λύσεις στη θέση που αγωνίζονται, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την περίπτωση Αγκίρε. Δηλαδή όταν πριν από τόσες βδομάδες αποχωρούσε ο Οκκάς και αποφασίζαμε να φέρουμε τον Κυριάκο (που δεν είναι επιθετικός), έβλαφτε κάποιον να ενσωματωθεί ο Αγκίρε με τους υπόλοιπους ως μια επιπλέον λύση για μπροστά;
Πραγματικά κάποια πράγματα που συμβαίνουν σε κάνουν να απορείς. Είναι κανένας που αισθάνεται ότι με Ντάβιντσον και Κάσερες έχουμε ενισχυθεί στα πλάγια μπακ; Είναι δηλαδή αυτοί οι δύο ποιοτική αναβάθμιση της 11άδας σε σχέση με το δίδυμο Ντικουμάνα και Πάντιτς;
Εξακολουθώ να πιστεύω στον προπονητή και αναγνωρίζω τα προβλήματα νοοτροπίας που έχουμε χρόνια τώρα στην ομάδα. Το θέμα όμως είναι να βλέπουμε και κάποια πρόοδο. Ο Λεμονής είναι στην Ομόνοια ήδη αρκετούς μήνες και θα έπρεπε να είχε πετύχει κάποια πράγματα, ειδικά σε σχέση με παίχτες που υποτίθεται ότι γνωρίζουν τις απαιτήσεις του κόσμου της Ομόνοιας. Όμως όταν βλέπω τον Μαρσελίνιο να αλωνίζει σε αγώνα με ολόκληρη Ραπίντ για ένα γήπεδο άδειο και ένα ετήσιο συμβόλαιο ίσο με το μηνιάτικο κάποιων δικών οι οποίοι σέρνονταν σε αγώνα με 16000 κόσμο στην κερκίδα, να με συγχωρέσετε αλλά με πιάνει κατάθλιψη.
